Meryem Teyzenin dişi ağrıyor.

Komşu kadınlar akıl öğretmişler.

“ Bi parça pambığa ırakı damlat,

                               ağrıyan dişiyin üstüne koy, ağrı geçer.”

Kocası Tevfik ağanın dolabında her zaman rakı bulunur.

Bir pamuk parçasına rakı damlatmış.

Ağrıyan dişinin üstüne koymuş.

Anason kokusu hoşuna gitmiş.

Fakat, bu arada, dişinin ağrısı geçmiyormuş.

Bir fincana doldurduğu rakıyı sonuna dek içmiş.

Bir süre sonra rakı etkisini göstermiş.

Dişinin ağrısını duymaz olmuş, keyfi de yerine gelmiş.

Yüzünde güller açıyor.

Damda, kuru fasulye ( ağ pakla ) eliyormuş, rakı içmeğe başlamadan önce.

Zor da olsa yeniden çıkmış dama, merdivende dengesini bulmağa çalışarak.

Elek, gözer, kalbur…Damda hepsi de var.

Birini bırakıp birini almış.

Dalbındıra dalbındıra fasulyeyi elemeğe başlamış.

Fakat daneler kalburdan taşıyor, çevreye saçılıyormuş.

Komşular ayırtına varmışlar teyzedeki değişikliğin.

“ Hacı anaaa !” Gendini harmanda mı sandın?

                         Ne öyle savuruyorsun paklayı? “ diye sormuşlar.

Meryem teyze kahkahalar atarak yanıt vermiş.

“ Hacı ananız size gurban yavrııım…

                                                         Bundan kelli bana her yir harman…Her yir harman…”