GEÇİM DÜNYASI

Nevşehirli Leblebicioğlu ailesi kızlarını gelin etti.

Birini Nar’a; birini Avanos’a.

Aradan zaman geçti.

Mehmet ağa, merak etti, kızlarını görüp halleri nicedir, öğrenmek istedi.

Önce Nar’a uğradı.

Baktı ki, kızı da, damadı  da zari zari ağlıyor.

“ Göre deresinin suyu eskiden ulaşırdı.

Şimdi hiç gelmez oldu.

Umudumuz yağmurda.

Domates, salatalık, biber, ilahne yetişmez oldu nerdeyse.

Yağmur yağmazsa anamız ağlayacak.”

Vedalaşırken, küçük bir torbada bir iki domates,salatalık yol azığı olarak

Mehmet ağaya sunuldu.

Avanos’taki kızın durumu nasıl acaba?

Bir dokun bin ah işit.

“ Valla baba, yanalakta duruyor desdi,küp,üzlük…

Güneşi bekliyoruz.

Bi yağmur yağarsa anamız ağlayacak.”

Ayrılırken, küçük bir el testisi armağan olarak verildi babaya.

Mehmet Ağa dönüp geldi kalenin altındaki evine.

Hanımı  Emine Hatun’a sebzeyi, testiyi verirken ağzından derin bir “ Ahh ! “ çıktı.

“Ne oldu herif? Gızlarımızın bi dertleri mi var yoğsam ? “ diye endişeyle sordu karısı.

Mehmet ağa küçük avlunun ucundaki çardağa oturdu, yağlığıyla terini sildi,kurulandı.

Gözlerini kıstı. Nar’a, Avanos’a doğru bir süre baktı. Sonra karısına yanıt verdi.

“ Yağmur yağsa da yağmasa da , sen ağlamağa şimdiden başla avrat.” dedi.

Mehmet Alper.

1975. Nevşehir


Prof.Dr.Emrullah GÜNEY tarafından iletildi...